Επεράσαμε όμορφα…όμορφα…όμορφα! Πόσο περίεργο ακούγεται το γνωστό τραγουδάκι σήμερα αλλά πραγματικά περάσαμε όμορφα και δεν ντρέπομαι να το πω. Μα θα μου πεις, ποιος γονιός δεν θα περνούσε όμορφα στον γάμο του παιδιού του και γιατί εγώ να αποτελέσω εξαίρεση και γιατί να φοβηθώ να πω πως ήταν μια φωτεινή μέρα μέσα στην μαυρίλα.
Κι ενώ όρεξη δεν είχα και είχα αποφασίσει πως θα κάνω καιρό να ξαναφτιάξω κάτι ή να κάνω ανάρτηση γιατί πώς να το κάνουμε δεν γίνεται να μην επηρεαστείς από όλα αυτά που ζούμε, βλέποντας αυτά τα δύο ευτυχισμένα χαμογελαστά πρόσωπα εκείνο το βράδυ, κατάλαβα πως η ζωή μας πρέπει να συνεχιστεί σαν να μη συμβαίνει τίποτα γιατί μόνο έτσι θα βρούμε το κουράγιο να πάμε παρακάτω. Κι αυτό θα κάνω γιατί πάντα έτσι έκανα. Σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας όλοι και θα περπατάμε και θα περπατάμε σε ένα δρόμο που άλλοι μας έβαλαν, που δεν μας ρώτησαν αν αντέχουμε να τον περπατήσουμε αλλά κάποτε θα φτάσουμε, έτσι δεν είναι; Ας ομορφύνουμε λοιπόν την διαδρομή μας, ας την κάνουμε πιο εύκολη.
Όταν λοιπόν η μικρή μου μετακόμισε πέρυσι τον Σεπτέμβρη ανάμεσα στα πράγματα που άφησε πίσω της ήταν κι αυτό το καλαθάκι που είχε κάτω από το γραφείο της
Κοιτάζοντας το ήξερα αμέσως τι θα το έκανα. Μιας και έχω αρκετές κόλλες περιτυλίγματος και αυτοκόλλητα ρολά που δεν ήξερα που να τα φυλάξω μου φάνηκε καλή ιδέα να τα αποθηκεύσω εκεί.
Πρώτη κίνηση μου ήταν να το βάψω με λευκό σπρέι
Δεν σταμάτησα όμως εκεί γιατί ενώ πριν είχα ένα ροζ καλάθι αχρήστων τώρα απλά είχα ένα ίδιο λευκό
Δύο κουβάρια νήμα, το ένα σε μεταλλικό μπρονζέ και μία χοντρή βελόνα με βοήθησαν
να κεντήσω το καλαθάκι
Έτοιμο να υποδεχτεί τα χαρτιά μου
Πολύ εύκολο, γρήγορο, ίσως και λίγο απλοϊκό αλλά για μένα λειτούργησε σαν τονωτική ένεση για να μπω ξανά στο «παιχνίδι»
Να έχετε μια υπέροχη ημέρα
0 Komentar untuk "Sticken ein Papierkorb"