Das alte...neu




Μέσα στην δίνη των αλλαγών και στο σπίτι μας και στην χώρα μας και αφού τελείωσα με το στήσιμο του γραφείου, σιγά μην βιάζεσαι θα το δεις κάποια στιγμή, δεν υπήρχε πιθανότητα να μείνει ίδιο το φωτιστικό στο δωμάτιο της μικρής μου και νυν γραφείο.  Το φωτιστικό ένα απλό φωτιστικό του ΙΚΕΑ, μπορεί και το πιο φθηνό φωτιστικό οροφής, Melodi λέγεται.


Κάποια στιγμή είχα δει αυτή την λάμπα και ξέρετε εγώ με τις λάμπες και τα φωτιστικά γενικότερα έχω ένα θέμα.  Οπότε θέλοντας κάτι γρήγορο, ούτε καν να κατεβάσω το φωτιστικό, εύκολο και οικονομικό, νομίζω πώς να προσθέσω κάποιες πινελιές χρώματος στο φωτιστικό ήταν ότι έπρεπε



Δύο ακρυλικά χρώματα, κόκκινο και κίτρινο, ένα κάπως φαρδύ πινέλο και ένα καπάκι για αρχή ήταν ότι χρειαζόμουν.  Ε φυσικά και μία σκάλα γιατί όπως είπα ούτε καν μπήκα στο κόπο να κατεβάσω το φωτιστικό


Ένα μίγμα από κόκκινο και λίγο κίτρινο μου έδωσε το πορτοκαλοκοραλλί που ήθελα.


Τυχαίες πινελιές, χωρίς σχέδιο, μόνο λίγες καμπύλες έτσι για να μοιάζει κάπως στην λάμπα έμπνευσης


Φυσικά και από εδώ δεν μπορούσε να λείπει ένα μεταλλικό χρώμα, στην προκειμένη χρυσό.  Έκοψα μία λωρίδα από το αυτοκόλλητο χαρτί που έχω χρησιμοποιήσει και στον λευκό δίσκο και όταν η μπογιά στέγνωσε…


…το κόλλησα στο φωτιστικό, έτσι να θυμίζει μεταλλική λάμα


Αυτό ήταν!  Ένα project που στην κυριολεξία δεν στοίχισε τίποτα μιας και όλα υπήρχαν και που μετέτρεψε ένα λευκό αδιάφορο φωτιστικό σε κάτι χαρούμενο.  Η μεγάλη μου κόρη, σε μια κρίση μεγαλοκαρδίας μου είπε «Μαμά είναι βίντατζ, είναι ποπ αρτ»!!!  Το κοριτσάκι μου, πάντα με τον καλό λόγο στο στόμα


Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ… Μια ιστορία προ cc, όπου cc=capital controls.  Μια καρέκλα για το γραφείο μου ήθελα να αγοράσω αλλά πάντα αναποφάσιστη όταν βλέπω κάτι όμορφο κατέληξα με δύο. 

Ο τύπος της καρέκλας είχε αποφασιστεί.  Τύπου Eamesτην ήθελα και λέω τύπου γιατί η αυθεντική στοιχίζει πάνω από 300 ευρώ και αν και μιλάμε για προ ccούτε και πάλι μπορείς να διαθέσεις τόσα χρήματα για μία καρέκλα. 

Οι καρέκλες αυτές είναι γνωστές από τόσες και τόσες φωτογραφίες που έχουμε δει.  Τις έχουμε δει σαν καρέκλες τραπεζαρίας … 



…αλλά και σαν καρέκλες γραφείου



Έτσι, ύστερα από μια μικρή έρευνα, βρήκα μια εταιρεία που πουλάει τέτοιου είδους έπιπλα και πήγα να πάρω την λευκή μου καρέκλα.  Κι εκεί συνέβη αυτό που λέμε «έρωτας με την πρώτη ματιά».  Είδα μία ίδια patchwork και μου πήρε τα μυαλά!  Ύστερα από λίγη σκέψη τις πήρα και τις δύο



Όμορφα χρώματα και σχέδια υφάσματος αλλά καθόλου καλοκαιρινή στην χρήση της.  Τα υφάσματα είναι μάλλινα οπότε



Προς το παρόν κάνει παρέα στον καναπέ – κρεβάτι που θα δούμε σε επόμενη ανάρτηση, 


αφήνοντας χώρο για την λευκή, μπροστά στο γραφείο



Να έχετε μια υπέροχη ημέρα & εβδομάδα




post signature
0 Komentar untuk "Das alte...neu"

Back To Top