Ξεκινώντας αυτή την ανάρτηση θα μου επιτρέψετε να ξεκαθαρίσω ένα-δυό πραγματάκια. Λοιπόν, καλλιτέχνης δεν είμαι… Βαρύς χαρακτηρισμός, που νομίζω πως λίγοι τον αξίζουν. Ζωγράφος δεν είμαι… Επίσης ένας χαρακτηρισμός που κατά την ταπεινή μου άποψη δεν πρέπει να χαρίζεται απλόχερα.
Είμαι όμως ένας άνθρωπος που ψάχνεται συνέχεια, που κατά πως λένε αυτοί που με ξέρουν καλά, δεν ησυχάζω ποτέ και που όταν δω κάτι και μου καρφωθεί στο μυαλό αποκλείεται να μην αναμετρηθώ μαζί του.
Μια τέτοια λοιπόν αναμέτρηση θα γίνει και σε αυτή εδώ την ανάρτηση που από την μια φαίνεται να είναι ζωγραφική σε καμβά αλλά από την άλλη σε μένα φάνηκε πως είναι ένα ακόμη πρότζεκτ «κάντο μόνη σου» και γι αυτό αποφάσισα να δοκιμάσω.
Το είδα στο διαδίκτυο, μου άρεσε και είπα να το κάνω. Έτσι απλά όπως γίνεται με τόσα άλλα που φτιάχνουμε και που είτε βάζουμε την προσωπική μας σφραγίδα είτε μεταφέρουμε αυτούσιο αυτό που είδαμε.
Τα υλικά μας λίγα και πιστεύω όσοι ασχολούμαστε αποκλείεται να μην τα έχουμε
- Χαρτοταινίες σε δύο διαφορετικά μεγέθη
- Χρώμα για το φόντο (της αρεσκείας μας)
- Χρώμα για τα δέντρα
- Ένα ρολό ή ένα φαρδύ πινέλο για να απλωθεί το χρώμα του φόντου
- Μία παλιά πιστωτική κάρτα (έχουμε άραγε πια καινούριες);
- Και φυσικά ένας καμβάς σε ότι μέγεθος θέλουμε (είναι και το μόνο που αγόρασα με κόστος 5 ευρώ)
Πριν βάψω το φόντο με τις χαρτοταινίες σχημάτισα τα δέντρα.
Για το φόντο χρησιμοποίησα το μεντί χρώμα που είχα βάψει το ταξιδιάρικο κομοδίνομου
Πριν το χρώμα στεγνώσει αφαιρούμε τις ταινίες και αυτό γίνεται πάντα και παντού γιατί σε διαφορετική περίπτωση ξεκολλώντας την ταινία υπάρχει κίνδυνος να σηκώσει και το χρώμα
Το λευκό που έχει μείνει είναι οι κορμοί των δέντρων. Επειδή σε κάποιο σημείο ένας κορμός είναι μπροστά από κάποιον άλλον για να ζωγραφιστεί σωστά ο πίσω κορμός κολλάμε ξανά την ταινία που σχηματίζει τον μπροστινό κορμό αφού φυσικά έχει στεγνώσει το χρώμα του φόντου
Για τους κορμούς διάλεξα μαύρο ακρυλικό χρώμα, μπορεί φυσικά να γίνει και με άλλο χρώμα και έβαλα λίγο σε ένα πιάτο
Βουτάμε την κάρτα κάθετα στο χρώμα…
…και αρχίζουμε τις δοκιμές σε ένα λευκό χαρτί για να καταλάβουμε πόσο χρώμα είναι αρκετό για να σχηματίσει τους κορμούς της σημύδας
Πιέζοντας λίγο την πλευρά της κάρτας, σταματάμε μόλις βλέπουμε ότι δεν έχει άλλο χρώμα. Όταν ζωγραφίσουμε τον κορμό που κρύβεται λίγο από τον άλλο αφαιρούμε την ταινία και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο κατά μήκος των κορμών και από τις δύο πλευρές.
Κι έτσι καταλήγουμε με αυτό…
Φώναξα «γιούπιιιιιι» και με κοίταγαν καλά καλά στο σπίτι. Μόλις όμως τους έδειξα το τελειωμένο μου «έργο», όλοι συμφώνησαν πως είναι πολύ όμορφο και διαφορετικό απ ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα.
Άλλη μια αναμέτρηση πήρε τέλος, με αίσιο ευτυχώς αποτέλεσμα για μένα.
Θα ήθελα όμως και την γνώμη σας. Θυμίζει σημύδες έτσι δεν είναι;
Να έχετε μια υπέροχη Κυριακή και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!
0 Komentar untuk "Malerei Birken"